310.ความลวง

บรรยายเมื่อ 20-08-2565

 

ระบบของอัตตาด้วยตัวมันเองเป็นความเห็นแก่ตัวอยู่แล้ว มันจะเลือกสิ่งที่ดีเท่านั้น 

และเมื่อมันพยายามจะเลือกสิ่งที่ดีเท่านั้น ความเป็นอยู่อย่างสมบูรณ์ ด้วยหัวใจที่ไม่แบ่งแยก จึงไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลย 

เมื่อเจอสิ่งที่ไม่ดี อัตตาจะหนี หรือไม่ก็ทำอะไรบางอย่าง เพื่อไม่ให้สิ่งที่ไม่ดี เข้ามาที่ตัวได้ ด้วยระบบวิธีปฏิบัติบางอย่างที่ถูกสอนมา 

และเมื่อเจอสิ่งที่ดี ระบบของอัตตาจะรักษา และพยายามแสวงหามันเพิ่มเติมขึ้นไปอีก 

เพราะระบบของอัตตานั้นคิดว่า เมื่อเราได้รับแต่สิ่งที่ดี จิตใจมีแต่กุศลแล้ว เราจะถึงจุดสูงสุดของชีวิต ที่หมายสักที่หนึ่ง ที่อัตตาหวังไว้ เช่น นิพพาน 

ผมไม่ได้บอกว่าระบบวิธีปฏิบัติทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันดีหรือไม่ดี ถูกหรือผิด แต่สิ่งที่ผมกำลังบอกคือ เราต้องเข้าใจทั้งหมดนี้ เห็นทั้งหมดนี้

เมื่อเราเข้าใจระบบของอัตตา ว่ามันเป็นเพียงแค่ชุดความคิดอันหนึ่ง ที่ถูกสร้างขึ้นมา และเรารู้ว่าไม่จริง 

 

เมื่อมันเป็นแค่ชุดความคิดอันหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา ทั้งหมดนั้นไม่จริง 

เพราะฉะนั้น ผมถึงถามพวกเราบ่อยๆ ว่า “เราสามารถจะมีชีวิตจริงๆ ได้ไหม?” 

การปฏิบัติธรรม คือ ความสามารถที่คนๆ หนึ่งจะมีชีวิตจริงๆ ได้ นั่นคือความสามารถที่คนๆหนึ่งจะไม่ถูกลวงหลอกด้วยชุดของความคิดใดๆ ทั้งสิ้น 

แต่เมื่อฟังผมพูดแบบนี้แล้ว เราอาจจะมองไปว่า อ๋อ มันคือพ้นจากความปรุงแต่งทั้งปวงนี่เอง และพ้นจากความปรุงแต่งทั้งปวงนั้นเป็นชุดความคิดใหม่ ที่เรายอมรับในขณะนี้ได้ทันทีว่าเป็นวิธีที่ถูกต้อง และนั่นคือไม่จริง

จริงคืออะไร?

จริง คือ พ้นจากความปรุงแต่งทั้งปวง 

แต่มันเกิดขึ้นมาจากที่ไหน?

มันเกิดขึ้นมาจากการที่ฟังสิ่งที่ผมพูด แล้วดูมีเหตุผล แล้วก็เชื่อ แล้วก็เอาไปทำ 

หรือว่ามันเกิดขึ้นมาจากการพิจารณาชีวิตนี้ของตัวเอง ลงลึกกับมัน กับทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้อย่างถ่องแท้ จนค้นพบว่า ทั้งหมดของชีวิต คือ #ความลวง 

แล้วความพ้นจากความปรุงแต่ง หรือความเป็นอยู่อย่างเป็นทั้งหมดกับอะไรๆ ที่กำลังเกิดขึ้น ไม่ว่าทุกข์หรือสุขก็ตาม จึงจะสามารถเกิดขึ้น และเป็นของจริง 

เพราะฉะนั้น ไม่มีใครช่วยเราได้ อย่าหลงเชื่อว่าใครจะช่วยเราได้ 

#มีแต่เราเท่านั้น
...ที่จะต้องพิจารณาชีวิตนี้ด้วยตัวเราเอง
...ใช้ชีวิตนี้ด้วยตัวเราเอง
...ถ่องแท้กับมันด้วยตัวเราเอง 

และเมื่อไหร่ก็ตาม ที่เราเข้าใจสิ่งที่ผมพูดอันนี้ ด้วยหัวใจของเราเอง เราจะพบว่า...

...ไม่มีที่ไหนให้เราไป
...ไม่มีที่หมายให้เราไป
...ไม่มีอะไรให้เราต้องเป็นทั้งนั้น
#เพราะมันไม่มีใคร 

มันมีแค่ความสามารถในความเป็นอยู่กับขณะนี้อย่างแจ่มแจ้ง แค่นั้น 

คำว่า “อย่างแจ่มแจ้ง” หมายความว่า ไม่มีไอเดียใดๆ เกี่ยวกับทฤษฎีบางอย่างเข้ามาบิดเบือนความจริงในขณะนี้ เช่น ขณะนี้มีความทุกข์เกิดขึ้น มีอกุศลเกิดขึ้น มีความเศร้าหมองเกิดขึ้น 

เรามีความสามารถในการเป็นอยู่กับมันอย่างสมบูรณ์ โดยที่ไม่บิดเบือนมัน ไม่แก้ไขมัน ไม่หนีมัน ไม่ทำอะไรทั้งนั้น 

ไม่ตัดสินตัวเองลงไปว่า ทำไมปฏิบัติธรรมมาตั้งนาน…ยังเป็นแบบนี้อยู่ แม้กระทั่งไม่ตัดสินตัวเองว่า เอ๊ะ เราว่าเราเป็นพระอรหันต์แล้วนะ…ทำไมยังเป็นอย่างนี้ 

ไอเดียลวงหลอกทั้งหมดเหล่านั้น คือที่หมายบางอย่าง ที่เราปักตัวเองลงไปว่า เราได้เป็นอะไรสักอย่างหนึ่งแล้ว และทันทีที่เราปักลงไปว่าเราเป็นอะไรสักอย่างหนึ่งแล้ว ความลวงทั้งหมดจะเกิดขึ้น 

และความเป็นอยู่อย่างสมบูรณ์จะหายไป

#Camouflage
20-08-2565