296.เราไม่เคยอยากหายไป

บรรยายเมื่อ 07-05-2565

เรารู้จักอิสรภาพจริงไหม 
เรารู้จักแต่อิสระที่จะไปทำอะไรก็ได้ตามใจเรา 
และเรารู้อีกอย่างว่าคือ อิสระจากสิ่งต่างๆ ที่บีบคั้นเราได้ 

แต่ผมถามว่าเราเคยรู้จักไหมว่า_ชีวิตนี้เป็นอิสรภาพด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว 
ไม่ใช่เรามีอิสรภาพแล้ว เราว่างแล้ว 

ชีวิตนี้ดั้งเดิมของมันก่อนที่จะมีความเห็นผิดว่ามีเราอยู่ มันเป็นอิสรภาพของมันอยู่แล้ว 

ไม่ใช่ว่าเราเป็นสิ่งนั้นแล้ว 
เราถึงอิสรภาพแล้ว 
เราว่างแล้ว 
เราเป็นพระอรหันต์แล้ว 
เราเป็นอิสระแล้ว 

#มันเป็นการค้นพบ 
ไม่ใช่ใครคนหนึ่งในวันนี้ กลายเป็นใครอีกคนหนึ่งในวันข้างหน้า 
นั่นมันเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งนั้น

#ชีวิตนั้นเหมือนเป็นแค่พลังงานอิสระอันหนึ่ง แค่นั้น 

และการที่เราจะค้นพบว่าชีวิตนี้เป็นแบบที่ผมบอก มันไม่ใช่การทำอะไรตามความคิด ทฤษฎี สิ่งที่ถูกสอนมา 
และผมไม่ได้บอกว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ถูก 

แต่ชีวิตของเราทั้งหมดจะต้องเป็นจริงเท่านั้น 

ความแจ่มแจ้งในชีวิตนี้ โดยที่ไม่มีอิทธิพลของทฤษฎี ความถูกความผิดใดๆ เข้ามาครอบงำเลย ชีวิตจึงจะกลายเป็นจริงได้ 

สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับชีวิตของมนุษย์ หรือว่านักปฏิบัติธรรม ก็คือ…
เรามีชีวิตจริงๆไม่ได้ 

เรามักจะถูกความรู้ ความเชื่ออะไรก็ตามในอดีตทั้งหมดเข้ามาแทรกแซงความเป็นจริงในขณะนี้ 

แล้วเมื่อมันเข้ามาแทรกแซงได้ มันนั่นแหละคือตัวบิดเบือนความแจ่มแจ้งในขณะนี้ทันทีอย่างแนบเนียน 
มันคือตัวขัดขวาง 

สิ่งที่ผมอยากให้พวกเราทุกคนตระหนักไว้ให้ชัดเจนคือ…
ชีวิตไม่ใช่เรื่องว่า อะไรควรจะเป็นยังไง 
ชีวิตเป็นแค่ความแจ่มแจ้งในขณะนี้ ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น แค่นั้น

และอย่าให้ความแจ่มแจ้งที่ผมบอกนี้กลายเป็นทฤษฎี มันต้องไม่กลายเป็นทฤษฎีในชีวิตของเรา 
มันต้องเป็นจริง มันต้องเป็นสิ่งที่เราเป็นจริงกับมัน

มีคนถามผมว่า เขาจะต้องพร้อมสละทางโลกแล้วใช่ไหม? ผมถึงจะให้มาเจอได้ ต้องออกบวชใช่ไหม?

ผมบอกว่าไม่ใช่แค่สละทางโลก แต่ต้องสละทางธรรมด้วยถึงจะมาเจอกันได้ 

ถ้าจะมาเอาอะไร 
แปลว่ายังไม่เข้าใจอะไรเลย

#Camouflage
07-05-2565